latin
|
|
|
| Horats. Ode 1,4 | Horats. Ode 1,9 | Horats. Ode 1,37 |
| Solvitur acris hiems grata vice veris et Favoni, | Vides ut alta stet nive candidum | Nunc est bibendum, nunc pede libero |
| Trahuntque siccas machinae carinas, | Soracte, nec iam sustiniant onus | Pulsanda tellus; nunc Saliaribus |
| Ac neque iam stabulis gaudet pecus aut arator igni, | Silvae laborantes geluque | Ornare pulvinar deorum |
| Nec prata canis albicant pruinis. | Flumina constiterint acuto. | Tempus erat dapibus, sodales. |
| Iam Cytherea chorus ducit Venus imminente luna, | Dissolve frigus ligna super fuco | Antehac nefas depromere caecubum |
| Iuntaeque Nymphis Gratiae decentes | Large reponens atque benignius | Cellis avitis, dum Capitolio |
| Alterno terram quatiunt pede , dum graves Cyclopum | Deprome quadrimum Sabina, | Regina dementes ruinas |
| Vulcanus ardens visit officinas. | O, Thaliarche, merum diota. | Funus et imperio parabat. |
| Nunc decet aut viridi nitidum caput impedire myrto | Permitte divis cetera, qui simul | Contaminato cum grege turpium |
| Aut flore, terrae quem ferunt solutae; | Stravere ventos aequore fervido | Morbo virorum, quidlibet impotens |
| Nunc et in umbrosis Fauno decet immolare lucis, | Deproeliantes, nec cupressi | Sperare fortunaque dulci |
| Seu poscat agna sive malit haedo. | Nec veteres agitantur orni. | Ebria. Sed minuit furorum |
| Pallida mors aequo pulsat pede pauperum tabernas | Quid sit futurum cras, fuge quaerere, et | Vix una sospes navis ab ignibus, |
| Regumque turres. O, beate Sesti, | Quem fors dierum cumque dabit, lucro | Mentemque lymphatam Mareotico |
| Vitae summa brevis spem nos vetat incohare longam. | Appone, nec dulces amores | Redegit in veros timores |
| Iam te premet nox fabulaeque Manes. | Sperne puer neque tu choreas. | Caesar, ab Italia volantem |
| Et domus exilis Plutonia: quo simul mearis, | Donec virenti canities abest | Remis adurgens, accipiter velut |
| Nec regna vini sortiere talis, | Morosa. Nunc et campus et areae | Molles columbas aut leporem citus |
| Nec tenerum Lycidam mirabere, quo calet iuventus | Lenesque sub noctem susurri | Venator in campis nivalis |
| Nunc omnis et mox virgines tebebunt. | Composita repetantur hora, | Hermoniae, daret ut catenis |
| Nunc et latentis proditor intimo | Fatale monstrum. Quae generosius | |
| Gratus puellae risus ab angulo | Perire quaerens nec muliebriter | |
| Pignusque dereptum lecertis | Expavit ensem nec latentes | |
| Aut digito male pertinaci. | Classe cita reparavit oras. | |
| Ausa et iacentem visere regiam | ||
| Vultu sereno, fortis et asperas | ||
| Tractare serpentes, ut atrum | ||
| Corpore combiberet venenum | ||
| Deliberata morte ferocior: | ||
| Saevis liburnis scilicet invidens | ||
| Privata deduci superbo Non humilis mulier triumpho |
|
|
|
| Horats. Ode 1,17 | Horats. Ode 1,11 | Horats. Ode 1,18 |
| Velox amoenum saepe Lucretilem | Tu ne quaesieris, scire nefas, quem mihi, quem tibi | Nullam, Vare, sacra vite prius severis arborum |
| mutat Lycaeo Faunus et igneam | Finem dederint, Leuconoe, nec Babylonios | circa mite solum Tiburis et moenia Catili; |
| defendit aestatem capellis | Temptares numeros, ut melius, quidquid erit, pati | siccis omnia nam dura deus proposuit neque |
| usque meis pluviosque ventos. | Seu plures hiemes seu tribuit Iuppiter ultinam | mordaces aliter diffugiunt sollicitudines. |
| inpune tutum per nemus arbutos | Quae nunc oppositis debilitat pumicibus mare | Quis post vina gravem militiam aut pauperiem crebat? |
| quaerunt latentis et thyma deviae | Thyrrhenum sapias, vina liques et spatio brevi | Quis non te potius, Bacche pater, teque, decens Venus? |
| olentis uxores mariti | Spem longam reseces. Dum loquimur, fugerit invida | Ac ne quis mondici transiliat munera Liberi, |
| nec viridis metuunt colubras | Aetas: carpe diem quam minimum credula postero. | Centaurea monet cum Lapithis rixa super mero |
| nec Martialis haedillae lupos, | debellata, monet Sithoniis non levis Euhius, | |
| utcumque dulci, Tyndari, fistula | cum fas atque nefas exiguo fine libidinum | |
| valles et Vsticae cubantis | discernunt avidi, non ego te, candide Bassareu, | |
| levia personuere saxa. | invitum quatiam nec variis obsita frondibus | |
| di me tuentur, dis pietas mea | sub divom rapiam. Saeve tene cum Berecyntio | |
| et musa corda est. hinc tibi copia | coenu tympana, quae subsequitur caecus Amor sui | |
| manabit ad plenum benigno | et tollens vacuom plus nimio Gloria verticem | |
| ruris honorum opulenta cornu. | arcanique Fides prodiga, perlucidior vitro. | |
| hic in reducta valle Caniculae | ||
| vitabis aestus et fide Teia | ||
| dices laborantis in uno | ||
| Penelopen vitreamque Circen. | ||
| hic innocentis pocula Lesbii | ||
| duces sub umbra nec Semeleius | ||
| cum Marte confundet Thyoneus | ||
| proelia nec metues protervom | ||
| suspecta Cyrum, ne male dispari | ||
| incontinentis iniciat manus | ||
| et scindat haerentem coronam |
| crinibus inmeritamque vestem. |
